MUSTAFA ÇOPURSUZ

Öyle sözlerle dizeler oluşmuş ki, bu sözlerin bir arada kullanılması ve marş haline getirilmesi ancak yüce bir anlayışa ve istikbale yönelik hayallere sahip olanların sinesinden çıkar.

Korkma! diye başlayan İstiklal Marşımızın son kelimesi ise; İstiklal ile biter. İstiklal marşımızın başından sonuna kadar çok iyi okunduğunda,  cennet mekân Mehmet Akif ERSOY’un ne demek istediğini daha iyi anlayacağımıza inanıyorum.

İstiklal marşımız, aziz milletimizin hürriyete ve özgürlüğe olan hasretini, vatana, millete, bayrak ve devletimize olan sadakatimizi ve sevdamızı dile getiren mısraların bütünüdür. Geçmişinden gelen milli ve manevi rüzgârın ılgıt ılgıt eserek var olan sevdasını ötelere, ta uzun asırlar sonrasına sürükleyecek olağanüstü manalarla süslenmiş İstiklal marşımız tabir caiz ise; aziz milletimizin günlük milli besmelesi halini almıştır. Zira dini inancımız yanında, var olan bu inancımızı destekler mahiyetteki milli besmelemiz ihmal edildiği veya unutulduğu zaman milli bekadan söz etmemiz gayet zorlaşacaktır. Her bir mısraında milli ve manevi duyguları ve hassasiyetleri ön plana çıkaran istiklal Marşımızın kabulünün 99.yıl dönümünü kutlarken; çok yönlü organizelerle adından bahsedilmesi en büyük beklentimiz ve arzumuzdu. Ancak maalesef şairi Mehmet Akif ERSOY gibi, garip yazılmış ve garip olarak bazı yerlerde okunmaya devam etmektedir.

Tüm Memur-Sen Konfederasyonu ve Diva-Sen ailesi olarak, İstiklal marşımızın kabulünün 99.yıl dönümünü kutlar, aziz milletimizin bir daha istiklal marşı yazmasına ihtiyaç duymamasını dileriz.